www.ohbigcitylife.fora.pl

Jimmi Jazz

Jimmi przypomniał sobie liceum, i te pamiętne wypady z przyjaciółmi. Poczuł się nieswojo, nigdy za nimi nie przepadał. Kupa ludzi, z pozoru trzymająca się razem, ale jak dochodzi co do czego, każdy musi liczyć na samego siebie. Z drugiej strony ciekawiło go miejsce do którego zmierzają, ciekawiła go Amy, która ciągle go zaskakiwała i w końcu chciał bliżej poznać blondwłosą. Dlaczego więc czuł się w tym tłumie, jak piąte koło u wozu.? Jakby był kulą u nogi, przerzucaną, aby można było spokojnie iść... Po prostu pałętał się pod ich nogami, niczym pionek w kiepskiej grze.

Amy Brulin.

Amy właściwie nie miała humoru. Najchętniej zaszyłaby się gdzieś w cieplutkim, milutkim kącie. Chyba naprawdę dziwaczała, bo wolała iść spać niż iść potańczyć. Zatrzymała się, potarła czubek nosa. Jakby im to oznajmić, tak, żeby usłyszeli (przede wszystkim) i zrozumieli. Spojrzała na Jimmiego. Kompletnie nie pasował do tej grupy. Już tylu ludzi się przetoczyło przez tą bandę, a jednak on był niepasującym elementem. Właściwie to pozytywna sprawa.
-wiecie co. Ja nie idę.
Grupka zatrzymała się. Górujący nad nimi Tom zaśmiał się krótko.
-idziesz owca.
-nie mów tak do mnie.
Zrobił głupią minę jak ludzie obrzucający się wyzwiskami w stylu 'żal mi cie'.
Amy starała się nie patrzeć na siostrę. Doskonale wiedziała, jaką ma teraz minę.
-znowu jej odwala.-mruknęło 1,90m mięsa.
Amy go zignorowała, potarła czubek nosa i odwróciła się. Tak naprawdę nie obchodziło ją już, co Tom o niej myśli.
-Il vaut mieux être seul que mal accompagné.
-słyszałem.!
Amy przekrzywiła głowę i dmuchnęła sobie w grzywkę. Chciała już iść, ale nie wiedziała, czy Suz, Jimmi pójdą z nią. Mogli robić co tylko chcą, wiedziała, że nie będzie teraz dobrym towarzystwem, ale mimo wszystko miło byłoby mieć kogoś dobrego obok siebie.

(Il vaut mieux être seul que mal accompagné. - Lepiej być samemu, niż w kiepskim towarzystwie.)

Jimmi Jazz

Przez chwilę chłopak czuł się jak w filmie. Nie wie w jaki sposób, ale ciemnowłosa chyba czytała w jego myślach. Chciał wziąć ją za rękę i najzwyczajniej w świecie iść w drugą stronę. Mechanicznie spojrzał na blondwłosą, czekał również na jej reakcję. W końcu było, nie było, Suz i Amy były siostrami, jedna drugiej nie mogła zostawić. Podszedł do ciemnowłosej i uśmiechnął się, jak to miał w swoim zwyczaju.
- Gdzie idziemy.?

Amy Brulin.

Amy ruszyła w stronę malutkiej uliczki, a reszta oczywiście świętować do klubu. Odwróciła się w stronę J i S i zacisnęła wargi. Potarła czubek nosa i zerknęła w bok.
-nie wiem. Wasza decyzja.

Jimmi Jazz

- Do mnie chyba najbliżej jest. - Odparł bez namysłu. Dziewczyny spojrzały na niego równocześnie. Chłopak schował ręce w kieszeni. - Skoro byłem już w waszym apartamencie, zapraszam teraz do mnie.

Amy Brulin.

Suz spojrzała szybko na siostrę, ale ta unikała jej wzroku. Amy strzepnęła grzywkę. Gdyby coś było nie tak po prostu by odeszła. Blondynka spojrzała wyczekująco na Jimmiego.

Jimmi Jazz

- Mam rozumieć, że nie protestujecie.? - Zapytał, jednak nawet nie spodziewał się po nich odpowiedzi. - Tędy moje pani. - Uśmiechnął się, zachęcająco machając prawą ręką (chodzi mi o coś takiego, jak ktoś zapraszam i tamtamtam, płynnym ruchem reki zachęca, zrozumiane, nie.?). Całą drogę spędzili w milczeniu, Jimmi nie chcąc tego niszczyć spojrzał tylko w gwieździste niebo. 'Pięknie jest' pomyślał.

[Mieszkanie nr 7]